Матавуљ, Симо - УСКОК ЈАНКО
Као што казасмо, дозвао је надањ чувеног народног видара и набавио понуде и ствари што бонику требују. Затијем је наређивао за све што ће у кући требовати о крсноме имену.
„Стрико, ручак је готов“, рече му цура. „До мало ћу се врнути“, рече он и изађе. „Е, фала Богу, свакоме бонику чини се да му је лакше, кад ложиште промијени!“ примијети онај стари.