Симовић, Љубомир - НАЈЛЕПШЕ ПЕСМЕ
Кућа из куће избачена, дрво из дрвета прогнано, заглибљени већ до рамена кроз разливена гацамо блата; ни из небеског блеска ни из чамца нико нам руку не пружа; тону градови, планине, тону цркве, за прамен
Васић, Драгиша - САБРАНЕ ПРИПОВЕТКЕ
што сам пред скупљеним војницима казао: лако је команданту и официрима што имају коње, али је нама тешко што пешице гацамо по блату и води, те нам мокре ноге и обућа, а то сам...