Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба
Лишће кестенова у дрворедима већ се прекривало предјесењом рђом и с њих су се трунили на плочник зелени буздованчићи. Покоји би пао на главу Слинку, као да га неко скривен у крошњама гађа. Но он се, на све огуглао, није ни освртао.