Капор, Момо - БЕЛЕШКЕ ЈЕДНЕ АНЕ
“ како он то лепо каже), и страшно га је мрзело да се сада малтретира по некаквим лажним бетонским бункерима од кашираног картона.
Хтели смо, пошто-пото, да се некако курталишемо беде и останемо неразбуђени, макар до десетке у нашим бункерима. А када се ради о совисању, наша фамилија (изузев моје маман) у стању је да гази преко лешева!