Ћопић, Бранко - Башта сљезове боје
— за жандара. — За жандара? — одјекну из дједа као из празне каце. — Да, да, за жацмана. Изиђе из затвора па одмах за некаквог тамо фељбабу, Максића. Оде и пропаде.