Глишић, Милован - ПРИПОВЕТКЕ
Еј, еј — баш штета што се свадише поп Вујица и учитељ Грујица, а тако су, болан, лепо живели!... Уочи Ивањадне, баш тог лета кад ће се свадити поп Вујица и учитељ Грујица — натушти се озго косом изнад села црн облак, а све кркља
Има, хвала богу, и овде у нас добрих девојака... — Аја, Пурко!... — дочека Страхиња одсечно. — Мени је од Ивањадне омрзнуло и оно. село,.. и људи, и моја кућа, и све... Вала, мили ми се више ни живети.