Ћопић, Бранко - Башта сљезове боје
се домаћин на жену, извика на дјецу, паде и нека ћушка, преметну се читава соба, кад у зло доба опази стара Ђуја изгажено цвијеће, напољу, испод прозора. — Украо неко. Ево, пришуљао се кроз кукурузе, провукао руку кроз пенџерак и однио.
Тако, те исте зиме, дјед се неопазице и угасио. Био сам тога дана у школи, а кад сам се вратио, затекао сам изгажено двориште пуно људи и разбацана тријешћа.
Васић, Драгиша - САБРАНЕ ПРИПОВЕТКЕ
Лежи он крвав, изгужван, жут, стење, превија се. Из косе му цури крв, црно празнично одело све у прашини, опанцима изгажено. — Шта је ово? — пита полиција — ко уби човека? — Народ, господине! — Како народ?