Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба
), све то уз пуно право сваког другога да једнако тако за себе постави читаву ствар. И... — гле, готово сам се излануо! Кад човјек узме да се повјерава, непрестано га опсиједа напаст да надода „још нешто”.