Употреба речи каноник у књижевним делима


Игњатовић, Јаков - ВЕЧИТИ МЛАДОЖЕЊА

цамараде) — друг, пријатељ Цампаніле ді Сан Марцо — звоник цркве св. Марка (у Венецији) каноник (лат. цаноницус) — у католичкој цркви: више свештено лице световњачког реда. карбонари одело (итал.

Обрадовић, Доситеј - ЖИВОТ И ПРИКЉУЧЕНИЈА

Он пође у камару спати, аја почнем | прегледати књиге. Нађем зборник, часловац, псалтир, месецослов, каноник, полустав, требник, алфавит духовни.

— капа, шешир камара — соба камарад(а) — другар камилавка — поповска капа канаве — канабе канон — црквени закон каноник — у западном хришћанству, најстарији свештеник капамаџија — јорганџија капелан — помоћник пароха карар —

Шантић, Алекса - ПЕСМЕ

'' саветник суви Рече а важан сасвијем. Иронично се осмехну саветниковица, Но ипак уздахну с тијем. Каноник јако раствори уста: ''Љубав Сувише не сме бит слепа, Иначе здрављу шкоди. ''Како то?'' шапну Фрајлица врла и лепа.

Copyright 2024 Igra Recima Политика приватности