Секулић, Исидора - Кроника паланачког гробља
Одједаред, као гром, и још горе: нити си што видео ни чуо, а деце нема” — носи госпојица Тринчић извиђачке мердевине и медитира. То, смрт без узбуђујућих сцена, без сведока, без једног крика, без суза — то је варошицу и страшило и збуњивало.