Обрадовић, Доситеј - БАСНЕ
Свак који себи за чест почитује словесним чловеком нарицати се, и који верује да разумну и бесмертну душу има, он мора овако мислити: волим бити у Семартону или у Војтегу сирамах
Панић-Суреп, Милорад - СРПСКЕ НАРОДНЕ ПРИПОВЕТКЕ АНТОЛОГИЈА
се ражалости, те није могао ништа јести ни пити, па кад је дошао у поље, сједе опет на онај пањ, па почне плакати и нарицати. Плаче он тако, плаче, ал' ево ти опет оне баке, те га пита шта му је и зашто плаче. Он јој сад каже све.
Ранковић, Светолик П. - СЕОСКА УЧИТЕЉИЦА
Кад год јој наиђе њена обична туга за кућом, она се завуче у жбуње, па стане нарицати исто онако, као што је чула своје сељанке да жале за покојником.
Петровић, Петар Његош - ГОРСКИ ВИЈЕНАЦ
Тада она вијенац расплете, паде коса до ниже појаса; поче косу низ прса чешљати, а танкијем гласом нарицати, како славља са дубове гране.
Матавуљ, Симо - УСКОК ЈАНКО
Ивана стаде нарицати за синовима, Стане за браћом а Милица помињаше само дјевера Шћепана, (јер, као што је познато, Црногорка не смије
се исправи, те блиједим лицем и гласом што је мало дрхтао, рече: „Опростите, браћо, заборавих се за час, те стадох нарицати. Опростите!“ Он се поврати на мјесто, гдје бјеше најприје сио.
Караџић, Вук Стефановић - СРПСКЕ НАРОДНЕ ПРИПОВЈЕТКЕ
” Кад га отац опази, рече му: „Несрећо, где си био до сад? камо теби девојка?” А мати опет стане нарицати: „Куку мене кукавици, за што ме тако убијаш!
брвна и кад опази у кошари само главу и реп од ждребета, одмах се своме јаду досјети, те обије врата и стане ридати и нарицати над мртвом главом ждребећом, а најпослије од тешке туге и жалости отиде па се умртви на путу.
Обрадовић, Доситеј - ЖИВОТ И ПРИКЉУЧЕНИЈА
— карактер, навика нараван — моралан наравоученије — морална поука наравоучителан — поучан наречен — назван нарицати — називати, казивати наслажденије — наслада, уживање наставити — учити, поучити настојашти — садашњи натура —
Ранковић, Светолик П. - ГОРСКИ ЦАР
— Мак' се отале, бабо, Док ниси зло прошла! — викну кмет и изгура је из вајата, али она продужи и даље нарицати и призивати за сведоке цело село и све светитеље.
Ђурић, Војислав - АНТОЛОГИЈА НАРОДНИХ ПРИПОВЕДАКА
се ражалости, те није могао ништа јести ни пити, па кад је дошао у поље, сједе опет на онај пањ, па почне плакати и нарицати. Плаче он тако, плаче, ал̓ ево ти опет оне баке, те га пита шта му је и зашто плаче. Он јој сад каже све.
брвна, и кад опази у кошари само главу и реп ждребета, одмах се своме јаду досјети, те обије врата и стане ридати и нарицати над мртвом главом ждребећом, а најпослије од тешке туге и жалости отиде па се умртви на путу.
Дедина жена одлеће плачући деди, па му исприча како јој је кадија јединца одузео и Бошњаку га претеслимио, па стаде нарицати и деду клети. Бе, и дедо се сада нађе у чуду, није ласно оноликога сина изгубити!
Поповић, Јован Стерија - РОМАН БЕЗ РОМАНА
ВООБРАЖЕНИЈЕ — уобразиља, машта ВООПШЧЕ — уопште ВООРУЖАН — наоружан ВОПИЈАТИ — вапити, јаукати, викати од бола, нарицати (уп.
Стефановић Венцловић, Гаврил - ЦРНИ БИВО У СРЦУ
милокрвство хоће прибегнути сваки човечији род, и сваки с блата местан језик на големо хоће те дичити и блажену те нарицати.