Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба
То је љепота невјероватно сретног исхода, љепота случајно насталог савршенства: остварење једне незамисливо ријетке, практички готово немогуће
Преображавају свој вид већ према етапи пута с које их проматрамо. Спљашњавају се у беспросторне ликове, образују се у невјероватно деформираним пројекцијама.
у ма чему, да на се навуче ма какву кожу, одору, униформу, да учини од себе ма што апсурдно, да се прометне у ма шта невјероватно и незамисливо, од милитантног вјерника па до управника некаквог концентрационог логора!... „Буди опрезнији!
Али, озбиљно говорећи, зар је то баш немогуће? Не. Невјероватно колико год хоћете, али немогуће није! А што хипотеза изгледа невјероватна, то некако и спада у саму ствар: како би