Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба
Могло би се рећи „зрела недјеља”, онако као што се каже „зрело љето”. А у таква недјељна поподнева сунчана тишина зна постати неподносива. Одавна је знам!
и рустичнији, завијених вратова или с фластером преко ока, једноставно се играју дрвеним куглама, као што су то у недјељна поподнева чинили и у своме селу на тратини испред крчме.
Један звук — и одмах олакшање! И недјељна сам поподнева, чини ми се, изнио из дјетињства. Уопће, све, ама баш све, износимо из дјетињства.
* Још и сада, у јарка и пуста недјељна поподнева, учини ми се да у њима нешто недостаје, да су однекуд незавршена, недоречена.