Употреба речи окорјели у књижевним делима


Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба

Час сабране шутње пред кишу. У благоваоници, стари клавир на танким, крхким ногама, пожутјела зубала као окорјели пушач.

Ћипико, Иво - Приповетке

Парон Зорзи, наслоњен на камени ступ до старе крстионице, слуша. — Да знаш какве паклене муке чекају те, окорјели грјешниче, не би никада расрдио бога твојим дрским безбожним дјелима! — Знај!

Кочић, Петар - ИЗАБРАНА ДЕЛА

Сува зима стегла. Одасвуд бије, пржи и као уједа, гризе оштра и немила студен. Руштри се окорјели снијег, и жалобитно цвилећи угиба се под ногама. — Баш нико ништа, Вујо! — трже се старац и обрну се дјетету.

Реља, усправан, потамњео у образима као какав окорјели грешник, празна и укочена погледа, хода тамо и амо, суво, изнемогло шапће и мрмља: — Чудне ли среће и црна ли удеса

Ћопић, Бранко - Орлови рано лете

истински ожалошћен, тако жалостан како га дјечаци дотад никад видјели нису, нит су вјеровали да се један стари пољар, окорјели неписменко, може због једне школе толико растужити.

Copyright 2024 Igra Recima Политика приватности