Стефановић Венцловић, Гаврил - ЦРНИ БИВО У СРЦУ
А већ после није ни марио за то је ли, а није ли скривио. Ама Бог доиста не остаља то тако боравити човеку својевољно него ко се не обраћа, кињи и бије и мори.
Ама наш од Бога нам дат судија, наша свест не чини с нама тако, нити нас никад остаља не светујући и карајући; ако једанпут, два, три ли пут, ако било и до сто хиљада пута, рекне ти, смути те, препасти.