Ћипико, Иво - Приповетке
—Ала, да! — навали парох нестрпљиво. Било би боље ради мира у пуку. Кад ни друге, нека на отару остану оба кипа! — Дакако! Онда би' ја био као и ви: био би' идолопоклоник. Да ти боље протумачуш: био би' незнабожац.
— понуди их. Жижица и Букало погледају се, и испије сваки своју чашу цијелога. — Хе, нека остану оба на отару! — не попушта Жижица, и отаре руком уста. —Добро говори... Нека остану оба... —То не допуштам! — плане дум Андрија.
Ћипико, Иво - Пауци
Раде се сјећа како чељад у цркви уприје поглед у бискупову прилику на великоме отару; у одбљеску воштаница, у ишараном, злаћаном светачном одијелу, са митром на глави, — бискупова прилика чисто задиви