Црњански, Милош - Сеобе 2
Дугмета би му се, пред параду, зачудо, откидала, увек понова, иако се зарицао да му се то никад више неће догодити. Морао је, у последњем тренутку, на себи, да их
Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба
дојенче у наручју кроз прољетне вечерње баште, под мрким гранама ловора, између лијеха што миришу наквашеном земљом. Откидала је расцвале гранчице и стављала свјеже латице на зажарене вјеђе, на уста.