Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба
и злосретника, између гавана и сиромаха, између управљача и управљаног, а које потјече једноставно одатле што сиромах потенцијално види себе у руху гавана, злосретник у кожи сретника, управљани у одори властодршца.
Петковић, Новица - СЛОВЕНСКЕ ПЧЕЛЕ У ГРАЧАНИЦИ
моћи ћемо непосредно да посматрамо како је српска уметничка поезија понекад умела да развија и надограђује оно што је потенцијално већ било присутно у народној лирици.
Књижевни текст, наиме, такође садржи неко поређење, само што је оно обично скривено и потенцијално. Скривено и потенцијално, оно – попут пупољка – развија своје метафоричке латице у конкретном сусрету са читаоцем.
Књижевни текст, наиме, такође садржи неко поређење, само што је оно обично скривено и потенцијално. Скривено и потенцијално, оно – попут пупољка – развија своје метафоричке латице у конкретном сусрету са читаоцем.
И сваки пут унеколико другачије. Ваљано прочитати „Мост на Жепи“, то у првоме реду значи: наслутити потенцијално поређење тамо где, наизглед, никаквог поређења нема и тиме активирати чисто уметнички – а то увек значи и метафорички
се увећава, поред осталог, зато што „пароброди запловише море“ због померене рекције покреће још једно, додуше потенцијално значење, коме одговара прави објект: да „пароброди заораше море“.
Она би се чак морала у више гласова да изговара, без обзира на то што је у питању једна личност. То потенцијално гласовно оркестрирање припремају већ сами редовистихови, у којима се речи често групишу на основу гласовне сродности,
и модерних човекових искустава, који се и тематиком и лексиком везује за културно и језичко памћење, тај текст потенцијално повлачи асоцијативне нити свих слика и садржаја који се на томе правцу сустичу.
Петковић, Новица - Два српска романа (студије о Сеобама и Нечистој крви)
Анализа претходне реченице, међутим, довела је не само до места где је метабола потенцијално дата, него у исти мах и до места где је она готово нужно дата због укрштања два вида говора, па се стога и може
зимског неба”, и у понављању њено варирање, подстиче постепено активирање симболичности управо боје очију, која је потенцијално већ присутна у језику. На крају, у тренутку кад Дафина издише, симболичност се потпуно актуелизује.
Црњанском је, знамо, пошло за руком да све што је с краја на крај романа исприповедано учини потенцијално (што читалац може, делимично или потпуно, учинити и стварним) дво-смисленим зато што је управо приповедача удвојио.
Слика разјапљених обала је, наиме, већ потенцијално тропична. Потенциални тропи и напола тропични изрази једна је, чини нам се, од важнијих особина текста Сеоба.