Обрадовић, Доситеј - БАСНЕ
Овакови су достојни имати просвештена над собом цесара, зашто га умеду познавати и слушати, и заслужују не само његову љубав но и почитаније.
Зато, мила браћице, благо кући која има добра и паметна домаћина. Благо народу који има правдољубива, бодра и просвештена цара, који не чува сарај и жене као Сарданапал, нити лови мухе као Дометијан, него обилази царство своје, као вредан
Овако мударствујући, мислићемо као словесни људи и чувствоваће срца наша сладост и радост. Просвештена и благоразумна душа нити хоће нити може иначе мислити.
Ако је ваша душа неваљала, не хвалите се добрим срцем.” Кад душа разумна, просвештена и правдољубива управља и располаже с добротом срца, онда је ова доброта савршена, а иначе сама | доброта срца без