Ранковић, Светолик П. - СЕОСКА УЧИТЕЉИЦА
Кад се увери да га онај више не гони, он разгледа по соби несвесно, стаде као да се нешто мисли и одједном пљуснуше сузе из очију као киша, он се загрцну од јецања... — Зашто?!... Зашто?!... Све ово, зашто?!...