Употреба речи разборити у књижевним делима


Црњански, Милош - Сеобе 2

из сажаљења, да што мање говори са њом, али је она, зачудо, све лепо разумела, што се говори, и одговарала лепо, као разборити људи.

Десница, Владан - Прољећа Ивана Галеба

Отпутовати, што прије отпутовати! (А управ тај нагли одлазак, како су накнадно оцијенили обични разборити људи, био је фатална погрешка.) Касно у ноћ спремао сам ковчеге, при свјетлости двају свијећњака.

И ко ће тад знати бива ли то стога што Франо располаже мањом снагом одолијевања него они разборити стричеви или зато што оне стричеве витлају мање неодољиви вихори?

Ћопић, Бранко - Орлови рано лете

— испитивао је Јованче. — Добро је сакривен у хладовини... — А шта ћемо кад удари киша? — сјети се разборити Мачак. — Зар не видиш ову букветину над нама, заклонила је читаву Тепсију.

Copyright 2024 Igra Recima Политика приватности