Ћопић, Бранко - Башта сљезове боје
Говорљиви Сакан-Џакан, интендант бригаде, хвата се за главу и гласно кука: — Треба ли ручак, дај Сакана, нема конака, гдје си,
— Молим, кукам, пријетим, богорадим, у сваке окрећем. Више ме овај народ и не зове Сакан, сви ме вабе Џакан. Знаш онога Џакана, Циганина, трговао прије рата коњима? Ето, дотле сам ја дотјерао.