Радичевић, Бранко - ПЕСМЕ
(5) О мисли цветак весô на развитку Штоно тежи, тежи на светлину, Бистра водо у камену повитку, Што весело тражи пукотину, Мисли моје, бели дан у свитку, Ви санови пуштени у
Павловић, Миодраг - Србија до краја века
се у бездан дроба и на њ Неко други је требало да буде сведок смањивања свега света, мислимо у модрини која сузбија светлину небеских тела, неки други, далеки нараштај. Смањивање није за нас, ми за овај призор нисмо спремни.