Употреба речи споменица у књижевним делима


Ћопић, Бранко - Башта сљезове боје

— Јок, јок, зовите ви оне којима треба поука како се ваља тући. — Ено га, де! А шта ти је то на томе твом овну? — Споменица. — Каква споменица? — Моја, чија ће друга бити. — Па добро, брате, зашто тако, а? Споменицу на овна!

— Ено га, де! А шта ти је то на томе твом овну? — Споменица. — Каква споменица? — Моја, чија ће друга бити. — Па добро, брате, зашто тако, а? Споменицу на овна! — Тако па тако.

Предсједник пажљиво одмјери бившег митраљесца. Избријао се ратник, закопчао, на грудима сребри се Споменица, сијају три жута Ордена за храброст. — Богами, ти се баш дотјерао, а? — Па јест, и ред је.

Домановић, Радоје - МРТВО МОРЕ

три-четири ордена обесише ми о врат, неколико прикачише на капут а, сем тога, дометнуше још дваестак разних медаља и споменица. — Тако, брате! — узвикну шеф задовољан што је измислио начин да спречи даље шкандале.

Обрадовић, Доситеј - ЖИВОТ И ПРИКЉУЧЕНИЈА

дакле медоточан — медених, слатких речи, слаткоречив меланхолик — тужан Мелхиседек — старозаветни лик меморијал — споменица месецослов — календар, црквена књига Крис — Крез кричати — викати кров — крв кроме, кромје — осим кротост —

Copyright 2024 Igra Recima Политика приватности