Петковић, Новица - СЛОВЕНСКЕ ПЧЕЛЕ У ГРАЧАНИЦИ
године Исидора Секулић почиње тако што донекле двосмислено истиче најтипичнију Станковићеву синтаксичку неправилност: „Он, тај, ту Бора – издашно сам га опет читала, па ми начин говора, локални или лични, у
Петковић, Новица - Два српска романа (студије о Сеобама и Нечистој крви)
И ваљда да би се слика употпунила, а на Станковићеву штету, он почиње објављивати управо у раздобљу када на прелазу из деветнаестога у двадесети век - нова српска
дата због укрштања два вида говора, па се стога и може реализовати као поступак који очигледно појачава, а не квари, Станковићеву особиту синтаксичку стилизацију.
Једна реченица у Тетка-Злати у том је погледу врло захвална за анализу. Прво зато што садржи препознатливу Станковићеву метаболу, и друго зато што је у метаболи садржано поменуто прибојавање: „И уселивши се ту, она, тамо, истина накрај