Сремац, Стеван - ЗОНА ЗАМФИРОВА
Свири и он с други Цигани; стануја зурлаш, а она ченгија му жена!... (Даде си једну ногу на првога мужа Циганина, па се удаде за Мичу.) Познаше се ласно.
Зашто стра’ ме; рече ми да ће да се жени, — а саг па, кад му реко’, — а он стануја пишман!... Па да си разбереш да неје ника белосветска... Тугооо! Акој тој буде, — што да прајим?!...
— Е што си чула? — вели мало спуштеним гласом Мане. — Да си фрљија и стануја мерак на оно Зонче Замфирско, ете, тој сам чула!... — Ба! — пориче Мане. — Ти да си ћутиш! Све разбра’!