Ћопић, Бранко - Орлови рано лете
Луња брзо сједе у траву, спретно намјести његову главу у своје крило, помилова га по лицу и болећиво упита: — Стрико, Стричићу, шта те боли? Јеси ли рањен? — Охо-хо-јоој! — оте се Стрицу нешто између покушаја да запјева и да заплаче у исти мах.