Лесковац, Младен - СТАРИЈА СРПСКА ПОЕЗИЈА
сја Души покој снискати, От порока клони еја, Добродјетељ љуби; Добродјетељ нас пратит Преко гроба мрачна, И во мјесто уводит Гдје сут благозрачна. Кол сладосна нишча Јеја тиха надежда, Брагорастворјајушча Горкост смерти всегда.