Petković, Novica - SLOVENSKE PČELE U GRAČANICI
Još je zanimljiviji slučaj Momčila Nastasijevića. On je otišao mnogo dalje: kod njega se vremenski tok potpuno zatvara, gotovo da prerasta u mitoliku bezvremenost.
U osnovi je „tamni vilajet“ prostorni pojam. Ali se čini da književno uobličeni prostor nije toliko kod Nastasijevića koliko je kod Stankovića pogodan za nešto bliže razumevanje balkanske kulture.
Navešću dvatri sitna detalja kod jednog od najznačajnijih srpskih pesnika XX veka Momčila Nastasijevića. Samo što je on u isti mah i najhermetičkiji srpski pesnik.
dvadesetih godina svakako je zanimljivo što se mit o majci zemlji nalazi i kod druga dva značajna pesnika: Momčila Nastasijevića60 i Miloša Crnjanskog61 .
“ Teško da se u svoj našoj poeziji, osim kod Nastasijevića, može naći toliko dramatičan a tako subliman sveti brak, koji se odmah i imenuje: Suzama svetim, i spasa, otiče talas
• Ne možemo da u ovom razgovoru mimoiđemo vaše priređivanje kritičkog izdanja Sabranih dela Momčila Nastasijevića (1991) koje je s pravom proglašeno kulturnim podvigom.
Našao sam ga, u gotovo svim slučajevima, vraćajući se na iskustvo u priređivanju Nastasijevića. A načela su jednostavna. Pre svega, kritičko izdanje mora biti takvo da se njime mogu koristiti ne samo stručnjaci nego
Kod Nastasijevića je bila tako bogata rukopisna zaostavština da su u izdanje ušla ne samo njegova dela nego i živa istorija njihovoga postep
• Vaš rad na Sabranim delima Momčila Nastasijevića pokazao je, pored ostalog, koliko je nezavršenih poslova u srpskoj nauci o književnosti: nedostaju kritička izdanja,
početaka do obnove slovenskog mitopoetizma u avangardnim književnostima, napominjući da se, na primer, dela Momčila Nastasijevića i Rastka Petrovića ne mogu pravilno ni razumeti bez ulaska u zajedničke osnove slovenske ili kulture vizantijskog,
Zato se i bavio složenim, „teškim“ piscima, pored Nastasijevića – Popom, Miljkovićem, kao i „međašima“ poput Stankovića, Disa i Crnjanskog ili Rastka i Matića.
Petković, Novica - Dva srpska romana (studije o Seobama i Nečistoj krvi)
Crnjanskog, R. Petrovića i M. Nastasijevića najvredniji postali Disovi pesnički i Stankovićevi prozni tekstovi napisani „u razlabavljenom obliku, u stilu
početkom HH veka ritmički usavršili naš vezani stih, ali je zanimljivo da je osim kod Crnjanskog nalazimo i kod Momčila Nastasijevića.